Aktualnie (wg stanu na 31 grudnia 2023 r.) w Polsce uprawnionych do posiadania broni palnej jest 323 983 osoby, z czego 137 404 to osoby posiadające broń do celów łowieckich. Pozostałe 186 579 osób to osoby posiadające pozwolenie na broń wydane w celu ochrony osobistej (35 392 osoby), ochrony osób i mienia (764 osoby), sportowym (70 898 osób), rekonstrukcji historycznych (101 osób), kolekcjonerskim (76 249 osób), pamiątkowym (1 732 osoby), szkoleniowym (1 264 osoby), innym (179 osób). W obowiązującym stanie prawnym obowiązek okresowych badań lekarskich i psychologicznych, wykonywanych raz na 5 lat, dotyczy wyłącznie osób posiadających pozwolenie na broń do celów ochrony osobistej i ochrony osób i mienia.
Projekt zakłada nałożenie obowiązku przeprowadzania okresowych badań lekarskich i psychologicznych osób posiadających pozwolenie na broń do celów łowieckich. W uzasadnieniu projektu nie wskazano danych dotyczących liczby wypadków na polowaniach ani związku przyczynowo skutkowego, pomiędzy wypadkami na polowaniach a stanem zdrowia sprawcy wypadku. Należy w tym miejscu wskazać, iż wg danych pochodzących z analizy akt postępowań dyscyplinarnych prowadzonych przez uprawnione organy Polskiego Związku Łowieckiego oraz danych dotyczących prowadzonej przez Polski Związek Łowiecki ewidencji polowań indywidualnych, zbiorowych oraz odstrzałów sanitarnych, w latach 2020-2023 odbyło się 19 103 124 polowań i odstrzałów sanitarnych, w tym czasie doszło do 22 postrzeleń, w trakcie których ucierpiały 3 osoby postronne oraz 19 uczestników polowania. W skutek ww. wypadków śmierć poniosło 7 osób. Tym samym do postrzelenia w trakcie polowania dochodzi raz na około milion polowań, do śmiertelnego wypadku na polowaniu dochodzi raz na prawie 3 miliony polowań, a do postrzelenia osoby postronnej dochodzi raz na ponad 6 milionów polowań. Ważną okolicznością pomagającą właściwie ocenić zasadność obowiązku przedkładania przez myśliwych zaświadczeń lekarskich i psychologicznych jest to, że analiza wypadków zaistniałych w związku z używaniem broni myśliwskiej wskazuje, że absolutnie brak jest związku przyczynowo skutkowego tego typu zdarzeń ze złym stanem zdrowia myśliwego.
Zgodnie z projektem osoby posiadające pozwolenie na broń do celów łowieckich będą zobowiązane do przedkładania właściwym organom policji ww. badań raz na 5 lat (dotyczy osób przed ukończeniem 70 roku życia) albo raz na 2 lata (dotyczy osób po ukończeniu 70 roku życia). W uzasadnieniu wskazano, że wraz z wiekiem posiadacza broni palnej wzrasta zagrożenie niecelowego lub celowego niedozwolonego jej użycia. Stwierdzenie takie jest nieuprawnione oraz nie zostało poparte jakimikolwiek danymi.
W uzasadnieniu projektu wskazano na konieczność zrównania obowiązku wykonywania okresowych badań lekarskich i psychologicznych osób posiadających pozwolenie na broń do celów łowieckich z osobami posiadającymi pozwolenie na broń do celów ochrony osobistej oraz ochrony osób i mienia wynikającą z faktu, iż myśliwi strzelają częściej niż przedstawiciele pozostałych kategorii posiadaczy broni i w sytuacjach, kiedy postrzelenie osoby postronnej jest bardzo wysokie. Polski Związek Łowiecki zwraca uwagę, iż stwierdzenie to jest również nieuprawnione i nie zostało poparte jakimikolwiek danymi. Dodatkowo należy podkreślić, iż osoby posiadające broń do celów ochrony osobistej albo ochrony osób i mienia należą do szczególnej kategorii posiadaczy broni palnej, którzy z założenia mogą posiadaną broń wykorzystywać przeciwko drugiemu człowiekowi. Osoby te w sytuacji zagrożenia muszą reagować natychmiast i podejmować decyzje decydujące o ludzkim życiu. Na myśliwych nie ciąży tego rodzaju presja. Dodatkowo, nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż osoby posiadające pozwolenie na broń do celów ochrony osobistej oraz ochrony osób i mienia maja prawo noszenia broni (w rozumieniu ustawy o broni i amunicji – każdy sposób przemieszczania załadowanej broni przez osobę posiadającą broń) na co dzień i w miejscach publicznych, podczas gdy osoby posiadające pozwolenie na broń do celów łowieckich mogą ją nosić tylko w obwodzie łowieckim i w trakcie wykonywania polowania.
Podobnie przytoczone w uzasadnieniu statystyki przestępstw popełnionych z użyciem broni palnej nie mają jakiegokolwiek związku z posiadaniem broni palnej przez myśliwych. Z analizy ww. statystyk nie wynika, ile z przestępstw zostało popełnionych z użyciem broni palnej posiadanej legalnie, a ile z broni posiadanej nielegalnie. Podobnie nie sposób z przytoczonych analiz wywnioskować, z jakiego rodzaju broni zostały popełnione ujęte w statystykach przestępstwa oraz, czy jakiegokolwiek przestępstwa z użyciem broni palnej dopuściła się osoba posiadająca pozwolenie na broń do celów łowieckich. Nie sposób również pominąć faktu, iż wiele z przestępstw popełnianych z broni palnej, popełnianych jest z użyciem broni krótkiej – pistoletów i rewolwerów. Osoby posiadające pozwolenie na broń do celów łowieckich nie są uprawnione do posiadania tego rodzaju broni. Powoływanie się w uzasadnieniu projektu na tego rodzaju statystyki może mieć w ocenie Polskiego Związku Łowieckiego na celu wprowadzenie parlamentarzystów w błąd, przy braku rzetelnych i merytorycznych argumentów po stronie wnioskodawców.
Zgodnie z projektem, obowiązek przedłożenia przez myśliwych ww. badań właściwym organom policji powstanie w terminie 12 miesięcy po dniu wejścia w życie ustawy (art. 2 ust. 2 projektu), przy czym badania te nie mogą być wykonane wcześniej niż 3 miesiące przed upływem tego terminu (art. 1 projektu).
Nie jest możliwe, aby w okresie 3 miesięcy przebadanych zostało około 130 tysięcy osób, choćby ze względu na zbyt małą liczbę uprawnionych do przeprowadzania tego rodzaju badań lekarzy i psychologów. Dodatkowo wykonanie badań wymaga odbycia wizyt u kilku specjalistów, często w różnych lokalizacjach. Tym samym myśliwi są zagrożeni tym, że stracą pozwolenie na broń nie ze względu na to, że nie przeszli badań, ale ze względu na to, że nie mieli możliwości ich wykonać w terminie.
W ocenie Polskiego Związku Łowieckiego niezbędne jest również przedstawienie stanowiska Rządu do projektu ustawy (MSWiA oraz Komenda Główna Policji) pod kątem wydolności wydziałów postępowań administracyjnych w komendach wojewódzkich policji do obrobienia blisko 260 tys. dokumentów (ok. 130 tys. myśliwych, z których każdy przedkłada dwa orzeczenia – lekarskie i psychologiczne), które z założenia mają wpłynąć do właściwych komendantów wojewódzkich policji jednego dnia – po upływie 12 miesięcy od dnia wejścia
w życie ustawy. Może to doprowadzić do paraliżu komend wojewódzkich policji i wpłynąć negatywnie na realizowanie bieżących zadań.
